9 آوریل 2024- یک مطالعه ی جدید نشان می دهد که افزایش زمان بی تحرکی از دوران کودکی با افزایش قابل توجه غلظت انسولین خون و در نتیجه خطر ابتلا به دیابت نوع 2 مرتبط است.

این تحقیق که توسط دانشگاه اکستر و با همکاری دانشگاه بریستول و دانشگاه فنلاند شرقی انجام شد، همچنین نشان داد که فعالیت بدنی سبک می‌تواند خطر انسولین اضافی و مقاومت به انسولین را کاهش دهد. این مقاله با عنوان "اثرات تعاملی زمان بی تحرک، فعالیت بدنی و توده چربی بر مقاومت به انسولین در جمعیت جوان" در مجله غدد درون ریز و متابولیسم بالینی منتشر شد.

پروفسور اندرو آگباجه از مرکز تحقیقات سلامت و ورزش کودکان در دانشگاه اکستر، گفت: "بی تحرکی در دوران کودکی هیولایی است که جمعیت جوان را در سراسر جهان تهدید می کند، نه به دلیل استفاده بیش از حد از صفحات نمایشگر. بی تحرکی باید به عنوان یکی از علل مستقل برای انسولین اضافی، چاقی، سطوح بالای چربی، التهاب و سفتی شریان شناخته شود.

سه تا چهار ساعت فعالیت بدنی سبک در روز برای مقابله با بی تحرکی در دوران کودکی بسیار مهم است. در حالی که ما منتظر به روز رسانی دستورالعمل های فعالیت بدنی فعلی سازمان جهانی بهداشت هستیم که شامل توصیه فعالیت بدنی سبک نیست، کارشناسان بهداشت عمومی و سیاست گذاران بهداشتی، روزنامه‌نگاران سلامت، پزشکان اطفال و والدین باید کودکان را به شرکت در فعالیت‌های بدنی سبک روزانه تشویق کنند.

بر اساس داده‌های مربوط به کودکان دهه 90 دانشگاه بریستول، این مطالعه شامل 792 کودک از سن 11 تا 24 سالگی بود. در ابتدا آنها به طور متوسط 6 ساعت در روز را صرففعالیت های بدون تحرک می کردند که در طول پیگیری به 9 ساعت در روز افزایش یافت. این افزایش در زمان بی تحرکی با سطوح بالاتر انسولین به طور مداوم همراه بود، به ویژه در میان جوانان چاق و اضافه وزن، که خطر انسولین اضافی در آنها 20٪ افزایش یافت.

در مقابل، افزایش و حفظ فعالیت بدنی سبک از دوران کودکی خطر انسولین اضافی را تا 20 درصد کاهش داد. فعالیت بدنی سبک بیشتر نیز با مقاومت کمتر به انسولین همراه بود. شرکت در فعالیت بدنی متوسط تا شدید علائم کاهش انسولین را نشان داد، اما به میزان بسیار کمتر.

نتایج قبلی از همین گروه، بی تحرکی را با چاقی، دیس لیپیدمی، التهاب و آسیب عروقی زودرس مرتبط دانسته است. محققان همچنین چرخه معیوب چاقی و تشدید مقاومت به انسولین را مشاهده کردند.

فعالیت بدنی سبک اکنون به عنوان یک رویکرد موثر برای معکوس کردن اثرات مضر بی تحرکی دوران کودکی در حال ظهور است. با این حال، اینکه آیا قرار گرفتن طولانی مدت در معرض فعالیت بدنی سبک از دوران کودکی باعث کاهش گلوکز اضافی، انسولین و مقاومت به انسولین می شود، قبلاً بررسی نشده بود. این به این دلیل است که تنها چند مطالعه به طور مکرر بی تحرکی، فعالیت بدنی سبک و انسولین را در جمعیت زیادی از جوانان سالم اندازه گیری کرده اند.

مطالعه ی حاضر بزرگترین و طولانی ترین پیگیری تحرک و گلوکز، انسولین و مقاومت به انسولین اندازه گیری شده توسط شتاب سنج در جهان است. شرکت کنندگان در سنین 11، 15 و 24 سالگی به مدت 4 تا 7 روز از دستگاه های شتاب سنج بر روی کمر خود استفاده کردند و در سنین 15، 17 و 24 سالگی میزان قند و انسولین ناشتا را اندازه گیری کردند.

نمونه‌های خون ناشتای آنها نیز مکرراً برای کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم، تری گلیسیرید و پروتئین واکنش‌گرC با حساسیت بالا، اندازه‌گیری شد. فشار خون، ضربان قلب، وضعیت سیگار کشیدن، وضعیت اجتماعی-اقتصادی، و سابقه خانوادگی بیماری قلبی عروقی در آنالیزها کنترل شد.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2024-04-physical-child-key-diabetes.html